Thakishi Samvad

साजरी करतात. ‘इथे’ (here) पासून ‘आता’ (now) विलग होण्याच्या, इथेपणा (hereness) पेक्षा आतापणाला (nowness) मिळणाऱ्या प्राधान्याच्या, त्यामुळे नाटकाची पूर्वअट असणाऱ्या ‘इथे आणि आता’ ही जोडी विभक्त होण्याच्या पाश्र्वभूमीवर ‘ठकीशी संवाद’ ही नाट्य-संहिता एक राजकीय हस्तक्षेप म्हणून वाचावी/ऐकावी/पाहावी लागणार. हा हस्तक्षेप नाटयेच्छा, म्हणजेच मर्त्य माणसांनी समोरासमोर प्रत्यक्ष भेटण्याची इच्छा आणि ह्या भेटण्यातून अमर्त्य नाट्य-विचाराचा संसर्ग होण्याची इच्छा पुन्हा जागवू इच्छितो. जे आपल्या समोर मंचावर चाललंय ते प्रत्यक्ष घडतंय का जिथं प्रेक्षकांचं असणं अनिवार्य नाही अशा एखाद्या डिजिटल प्लॅटफॉर्मवर ह्याचं थेट प्रक्षेपण होतंय ह्याविषयी संशय निर्माण करून संहितेतच आळेकर खेळकरपणे नाट्यप्रयोगाच्या होणाऱ्या आभासीकरणाबद्दल आपल्याला जागृत करतात. तरीही ठकीच्या पात्राद्वारे ते प्रत्यक्ष आणि आभास यातल्या ताणाला नवं रूप देतात.

– वैभव आबनावे celebrate In the background of separation of 'now' from 'here', priority of nowness over hereness, hence the separation of the pair 'here and now' which is the prerequisite of the play, 'Thakishi Samwad' is a drama code. Must be read/heard/watched as a political intervention. This intervention seeks to rekindle the desire for drama, that is, the desire of mortals to meet face-to-face and to be infected with the Immortal Theater-Vicha through this encounter. Alekar playfully awakens us to the virtualization of theatrical practice in the code itself by raising doubts as to whether what is happening on stage in front of us is actually happening on a digital platform where the presence of the audience is not mandatory. Yet through the character of Thakki, he reframes the tension between reality and illusion.

- Be glorious