Varyane Halate Raan

कवी ग्रेस यांचे ललितबंध आता वाचकांच्या परिचयाचे झाले आहेत. भाषेच्या नादावर्तात खेचून अखंड भूलभिंगरीप्रमाणे, वेगाने गरगरत एकाच बिंदूवर खिळवणारी, एकाच वेळी विलक्षण गतिमान व तितकीच स्थिर अशी त्यांची भाषाशैली, वाचकांना किती मोहक व आकर्षक वाटते त्याचे जितेजागते उदाहरण म्हणजे, अलीकडचेच त्यांचे व पंडित हृदयनाथ मंगेशकर यांचे व्दिदल, दुधारी बंदिशीचे (‘मैत्र जिवाचे’ पासून ते ‘तात्यांच्या प्रहरापाशी’ पर्यंत.) कार्यक्रममालिकांचे, येथे गद्यच पद्यमय होते, शब्दकळा सूरमयी होते आणि संगीत! ते तर शब्दब्रह्माच्या अनाहत नादाचेच आत्मरूप ! Poet Grace's Lalitbandhas are now familiar to the readers. A vivid example of how charming and attractive his style of language, which is at the same time extraordinarily dynamic and stable at the same time, like a continuous maze, is drawn in the echoes of language, is fast-moving and fixed on a single point. From to 'Tatiya's Praharapashi'.) of Pragamalika, here the prose is poetic, the diction is beautiful and the music! That is the self form of the infinite sound of ShabdaBrahma!