Taledanda

बाराव्या शतकात बसवण्णा आणि त्याच्या अनुयायांनी कर्नाटकातील सामाजिक-सांस्कृतिक जीवनात जी उलथापालथ केली आणि ज्या चळवळीचा शेवट भयंकर नरसंहार आणि रक्तपात ह्यात झाला त्या ऐतिहासिक संदर्भाचा रूपकात्मक वापर करून कार्नाडांनी या नाटकात ‘मंदिर’ आणि ‘मंडल’ चळवळींच्या निमित्ताने उद्भवलेल्या परिस्थितीवर भाष्य केले आहे. या नाटकाच्या प्रस्तावनेत कार्नाडांनी म्हटल्याप्रमाणे १९८९ मधल्या भयावह घटना आणि धर्मांधतेच्या पकडीत तडफडणारं आपलं राष्ट्रीय जीवन यांच्याकडे पाहताना जाणवत राहतं की बाराव्या शतकात या द्रष्ट्यांनी मांडलेल्या या संदर्भातल्या उपायांकडे दुर्लक्ष करणं किती धोकादायक आहे. In this play, Karnada comments on the situation arising on the occasion of the 'Temple' and 'Mandal' movements, using the metaphorical historical context of the upheaval in the socio-cultural life of Karnataka by Basavanna and his followers in the twelfth century and the movement that ended in terrible carnage and bloodshed. As Karnad says in the prologue of this play, looking at the horrors of 1989 and our national life crumbling in the grip of fanaticism, one can see how dangerous it is to ignore the solutions in this regard proposed by these seers in the twelfth century.