Sandhyakalchya Kavita

“संध्याकाळच्या कवितां’त अनंत संध्यावेळा एकवटल्या आहेत. सगळ्या वेळांची मिळूनच झाली आहे एक दीर्घ संध्याकाळ. प्रकाशाचा मृत्यू होत असताना सृष्टीवर दाटून आलेले गहन आणि गहिरे औदासिन्य, दूर दूर पसरत गेलेली जडता, स्तब्धता आणि निःशब्द एकटेपणा, या एकाकीपणात जाणवणारे, चिरंतन सोबत करणारे गूढ पण उदात्त दुःख आणि अशा दुःखातच पटणारी त्या अद्भुत शक्तीच्या अस्तित्वाची ओळख. त्या अद्भुत शक्तीचे अवतरण संध्याकाळी साऱ्या सृष्टीमध्ये होते आणि अशाच वेळी ग्रेसचा आत्मा जागा होऊन गाऊ लागतो. तिथे बाहेर आणि इथे आत एक विलक्षण समाधी अवस्था निर्माण होते. बाहेरची उदास गूढ चित्रे आतमधला अर्थ खेचून घेतात – एका उत्कट, अधीर प्रतीक्षेचाच भाग बनतात. संध्याकाळच्या धूसर वातावरणात ग्रेसचे दुःख फिरून फिरून जन्म घेते. संध्याकाळीच ही वेदना पुनःपुन्हा जागी होते. कारण याचवेळी फक्त याच वेळी तो स्वत:तून वाहणाऱ्या प्रवाहाच्या उगमापर्यंत जाऊ शकतो. प्रत्येक अनुभूतीतून, प्रत्येक आठवणीतून, अस्तित्वाच्या प्रत्येक कणाकणातून तिथे पोचण्याची तळमळ एक आर्त, परंतु मूक हाक मारते ती फक्त संध्याकाळीच. म्हणूनच या संध्याकाळच्या कविता. "In the poems of the evening, infinite evenings are united. It has been a long evening all together. The profound and deep depression that hangs over creation as the light dies, the far-reaching stillness, stillness and silent loneliness, the mysterious but sublime sorrow that accompanies the eternal, in this loneliness, and the recognition of the presence of that wonderful power that is in such sorrow. The descent of that wonderful power is in the whole creation in the evening, and at the same time the spirit of Grace wakes up and begins to sing. Out there and here inside, a wonderful trance state arises. The bleak mystical images on the outside draw in the inner meaning – becoming part of a longing, impatient waiting. Grace's sorrow is born in the dark evening. In the evening the pain reappeared. Because at this time and only at this time he can reach the source of the current flowing through himself. From every feeling, from every memory, from every particle of being, a longing to reach there, a yearning, but silent call, only in the evening. Hence the poems of this evening.